μάρ-ναμαι

d. m. ep. [Et. lat. moreb. Mars, Martis; sor. μαραίνω. – Obl. opt. μαρναίμην in μαρνοίμην; imper. μάρναο, impf. (ἐ) μάρναο, -ατο, inf. μάρνασθαι] borim se, vojskujem se, prepiram se, (ἐπί) τινι s kom, δο(υ)ρί s kopjem, σύν τινι združen s kom.