Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
κραυγάζω
, ion. κραυγανάομαι, κραυγάνομαι d. m. (κραυγή) kričim, vpijem, vreščim NT.
κτάομαι
d. m., ion. κτέομαι [Et. kor. qthē(i), posedovati, perz. Ξέρξης. – Obl. fut. κτήσομαι, aor. ἐκτησάμην, pf. (z act in pas. pom.) κέκτημαι, ἔκτημαι, cj. κεκτῶμαι, opt. κεκτῴμην in κεκτῄμην, -ῇο, -ῇτο, fut. 3 κεκτήσομαι, ἐκτήσομαι, aor. pass. ἐκτήθην, adi. verb. κτητός, κτητέος, ion. pf. 3 pl. ἐκτέαται]. 1. a) pridobim komu kaj τινί τι; b) pridobim si, priborim si, dosežem τί, τινά, χάριν stečem si zahvalo ἀπό, ἔκ τινος, rodim παῖδας ἔκ τινος, podjarmim si τί, τινά, prisvojim si, naučim se τέχνην; c) o neprijetnih stvareh: nakopljem si ὀργὴν θεᾶς, κακά, ἔχθραν; δυσσέβειαν očitanje, da sem brezbožen; d) pridobim, naklonim si koga τινά, τινὰ πολέμιον napravim si koga za sovražnika. 2. pf. pridobil sem si, posedujem, imam, κεκτημένος pridobljen, osvojen; ὁ κεκτημένος posestnik, gospodar. 3. s pas. pom. aor. ἐκτήθην, Tuk. 1, 123 ἃ ἐκτήθη kar se je pridobilo.
κῡ́ρω
[impf. ep. κῦρε, fut. κύρσω, aor. ἔκυρσα; med. κύρομαι], vzpor. obl. κυρέω [fut. κυρήσω itd.] ep. poet. 1. abs. ali z dat. a) namerim se na koga (kaj), naletim, zadenem na kaj, trčim skup ἅρμασι; srečam koga; pren. α.) zabredem v kaj κακῷ, ἐσθλῷ; β.) hočem zadeti, merim na kaj αἰὲν ἐπ' αὐχένι κῦρε δουρὸς ἀκωκῇ; γ.) zadenem (resnico), uganem γνώμῃ ἐπεικάζων, ἦ καὶ δάμαρτα τήνδ' ἐπεικάζων κυρῶ ali morda (slučajno) prav domnevam, da je ta; b) zadene me kaj, pripeti se mi kaj, sem deležen, dosežem ταῦτ' ἐμοὶ κυρεῖν βουλήσομαι; dogodim se, pripetim se τί ποτ' αὐτίκα κύρσει kaj neki se bo zgodilo; ἄλλα δ' ἐξ ἄλλων κυρεῖ nesreča sledi nesreči; c) sem, nahajam se v kakem stanju, πῶς κυρεῖτε kako je, kako se imate, ἐν τῷ πράγματος κυρεῖ v kakšnem položaju se nahaja, ποῦ γῆς κυρεῖ kje biva, ἐνθάδε τοῦ πάθους v tako slabem položaju, τί νῦν κυρεῖ kako je ž njim, τάδε εὖ κυρεῖ to je dobro (v dobrem stanju); d) v zvezi s part. se prevaja z: ravno, slučajno, zares, θύων ἔκυρον ravno sem daroval, ὡς κ...
κύων
[Et. idevr. k'wōn, lat. canis, nem. Hun-d. – gen. κυνός, voc. κύον, dat. pl. κυσί, κύνεσσι]. 1. pes, psica; a) Ἀίδαο Kerber; b) Ἀρίωνος pasja zvezda, Sirij; c) morski pes. 2. a) pošast, zver(ina) (o sfingi), Erinije; b) kot psovka.
λιάζομαι
d. p. ep. [aor. (ἐ)λιάσθην, 3 pl. λίασθεν] 1. izogibljem se, umikam se, odhajam, odstranjujem se ἐκ, ἀπό τινος. 2. izpodrsnem, padem ποτὶ γαίῃ.
λίσσομαι
d. m. ep. poet. [Et. iz λιτjομαι. – Obl. impf. ἐλισσόμην, iterat. λισσέσκετο, aor. ep. (ἐλ)λισάμην, cj. 2 sg. λίσῃ, imper. λίσαι, aor. tudi ἐλιτόμην, adi. verb. λιστός] prisrčno prosim, molim, rotim τινά τι, zaklinjam, izprosim si kaj od koga; pri kom (čem) τινός, ὑπέρ τινος, πρός τινος.
λογίζομαι
d. m. (λόγος) [fut. λογιοῦμαι, aor. ἐλογισάμην, pf. λελόγισμαι, aor. pass. ἐλογίσθην (vedno s pas. pom.), adi. verb. λογιστέον] 1. računam; a) pre-, zračunam, (se)štejem ὁπλῖται ἐλογίσθησαν, εὑρίσκω λογιζόμενος račun mi kaže, χρήματα εἰς ἀργύριον λογισθέντα po (v) denarju preračunjeno; b) vštejem, zaračunam, pripisujem komu kaj τινί τι, ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην štelo se mu je v pravičnost NT, εἰς οὐδὲν ἐλογίσθη prišel je ob veljavo; c) prištevam komu, štejem med kaj εἴς τι, μετά τινος NT, τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν εἶναι štejem med osem bogov; pos. smatram, imam za kaj τινὰ οὐκέτι ὄντα, τινὰ ὥς τινα, τὶ εἴς τι NT; d) trdno se zanašam na kaj τί, τινά, πλείονας ἡμέρας ζῆν. 2. a) uvažujem, jemljem v poštev, pre-, razmišljujem, preudarjam τί, περί τινος, πρὸς ἐμαυτόν pri sebi, acc. c. inf., ὅτι; b) (po)mislim, menim, gledam na kaj, τὰ συμφέροντα na svojo korist; c) sklepam ἔκ τινος; d) hočem, nameravam, volja me je ἐπισιτιεῖσθαι.
λῡμαίνομαι
d. m. [pr. in pf. tudi s pas. pom.; fut. λυμανοῦμαι, aor. ἐλυμηνάμην, pf. λελύμασμαι, aor. pass. ἐλυμάνθην] 1. delam komu sramoto, sramotim koga, sramotno (grdo) ravnam s kom, grdim τινί, τἆλλα πάντα (o)grdim na vse mogoče načine. 2. delam škodo, škodujem τοὺς πολεμίους, slabim ἐν τῇ πορείᾳ, uničujem, pokvarim, pogubim, opustošim τὰ προάστεια; (raz)rušim, podiram πολιτείαν, zatiram ἐκκλησίαν; (raz)žalim τῇ δόξῃ; zapeljujem, podkupujem.
λωβάομαι
d. m. (λώβη) [fut. λωβήσομαι, aor. ἐλωβησάμην, pf. λελώβημαι (s pas. pom.), aor. pass. ἐλωβήθην, adi. verb. λωβητός] sramotno ravnam (s kom), sramotim, zasramujem koga, grdo ravnam s kom, pohabim, pogubim, trpinčim, ranim, uničim, (po)škodujem, νέους zapeljujem, βίον sramotno končam, λώβην τινά delam komu sramoto ali škodo, grešim proti komu, mučim koga.
Dostopnost