Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
džazno
tudi: žazno
Ta ljubljanska beseda ima kot pridevnik precej nedoločen pomen (predvsem pragmatičen), kot prislov pa pomeni zelo, ima pa šaljiv prizvok. Lahko se rabi pridevniško ali prislovno ("Potem je pa spet svoje džazne pravljice začela napletati ..." oz. "Ja, kar naj sama zrihta, ko je tako džazno pametna/lepa!"). Naglas na prvem zlogu.
Ta beseda je bila v devetdesetih menda splošno razširjena med ljudmi, tedaj v poznih dvajsetih ali zgodnjih tridesetih. Prvotno je res pomenila nekaj super, krasnega, sčasoma pa je zaradi pogoste uporabe dobila šaljiv prizvok, predvsem pa pomen, da govorec neko stvar opisuje kot resnično dobro, in mu poslušalec to tudi verjame, govorec sam pa o tem dvomi ali sam pri sebi celo zanika.
Včeraj jo je spodrival "džabest" in danes "ultimativno"
Edvard škarje
Zelo bledoličen moški z bujno črno razmršeno frizuro in dolgimi rokami.Npr : "Od sodelavke fant zgleda kot Edvard škarje" ."Včeraj sem srečal enga Edvarda škarje pri burekdžinici"
fukabilen
pridevnik; pomeni lastnost osebe, ki je privlačna na pogled, vendar si z njo ne predstavljaš resne, trajne zveze. Tudi oseba, ki jo na prvi pogled oceniš za privlačno, seksapilno.
primer: Se strinjam, njen brat je res fukabilen. ali Včeraj sem opazil skrajno fukabilno dekle.