strunska glasbila (kordofoni), glasbila, v katerih strune, napete nad resonančnim trupom ali na okviru, zanihajo s trzanjem (brenkala, npr. kitara, lutnja, citre), z drgnjenjem ali s potezanjem loka (godala, npr. violina, violončelo, kontrabas), z udarci po strunah (glasbila s tipkami, npr. čembalo, klavir) ali z gibanjem zraka (Eolova harfa).

Sorodna gesla: citre | čembalo | Eolova harfa | glasbila | godala | kitara | klavir | kontrabas | lutnja | resonanca | struna | tangenta | violina | violončelo


Vir: Veliki splošni leksikon - DZS d.d.

Komentiraj slovarski sestavek