kromatografija [grško, ‘barvni seznam’], ločevalni postopki kemijske analize za ločevanje zmesi zelo razl. vrst snovi: papirna kromatografija, tankoplastna kromatografija, kolonska kromatografija, plinska kromatografija, visokotlačno tekočinska kromatografija. Prvič so jo preskusili 1906 za ločevanje rastlinskih barvil. Glede na vezavo je adsorpcijska, porazdelitvena in ionsko izmenjevalna. Temelj kromatografskega postopka so porazdelitveni procesi za snovi v zmesi med stacionarno in mobilno fazo (eluat, eluacijsko topilo). Če snovi, ki jih ločujejo, niso obarvane, jih morajo na kromatogramu ali v frakcijah, dobljenih na drugačen način, dokazati npr. z barvnimi reagenti. Kromatografija se uporablja v kemijski industriji in za številne laboratorijske preiskave (barvil, aminokislin, vitaminov).

Sorodna gesla: adsorbenti | adsorpcija | adsorpcijska kromatografija | aminokisline | barvilo | centrifugalna kromatografija | eluacijsko topilo | eluat | kapilarnost | kemijska analiza | kemijska industrija | kolonska kromatografija | kromato- | Martin, Archer | papirna kromatografija | plinska kromatografija | Synge, Richard | tankoplastna kromatografija | Tiselius, Arne | visokotlačna tekočinska kromatografija | vitamini


Vir: Veliki splošni leksikon - DZS d.d.

Komentiraj slovarski sestavek