ὀνομαστός 3 in οὐνομαστός3ion. in ὀνυμαστός3ajol. (adi. verb. od ὀνομάζω)
1. ki se ga sme imenovati ('imenljiv'), ki se ga sme omeniti ('omenljiv'), izrekljiv • οὐκ ὀνομαστόςki ga ni mogoče imenovati ali ki se ga ne sme imenovati, neizrekljiv= lat. infandus
2. sloveč, na glasu, znamenit, slaven • ἐπί τινιzaradi česa