geraten1 (geriet, geraten)
1. (gelingen) posrečiti se, uspeti; (gedeihen) uspevati;
nach jemandem
geraten biti podoben komu, vreči se po kom
2. priti (kam), zaiti, in Gefangenschaft, Armut, unter die Feinde, in Vergessenheit: pasti med/v
3. Funktionsverb: (izraža začetek dejanja)
in Brand geraten zagoreti;
in Panik geraten zapasti v paniko, postati paničen;
in Rage geraten pobesneti;
ins Schleudern geraten: er geriet... začelo ga je zanašati;
ins Stocken geraten zastati;
in Streit geraten skregati se;
in Wut/Zorn geraten razjeziti se
aneinander geraten skočiti si v lase;
außer Kontrolle geraten uiti izpod kontrole