Sinn, der,
1. (-/e/s, -e) čut; (Sinnesorgan) čutilo;
Sinne, pl , ([Bewußtsein] Bewusstsein) zavest, (geschlechtliches Empfinden/Verlangen) čuti, čutnost
2. (-/e/s, ohne Plural) (Gefühl für etwas, Sinngehalt) smisel (für za); (Bedeutung) pomen (übertragen prenesen); (Drehrichtung) Technik smer;
sechster Sinn šesti čut, figurativ poseben občutek (für za) ;
Sinn haben imeti smisel, biti smiseln;
keinen Sinn haben ne biti smiseln;
einen Sinn geben osmišljati, osmisliti;
anderes Sinnes werden premisliti si;
eines Sinnes sein biti istega mnenja (z), soglašati (z); jemandem
steht der Sinn (nicht) nach etwas (komu) je/ni do (česa); etwas
ergibt einen/keinen Sinn (kaj) ima smisel/nima nobenega smisla;
seine fünf Sinne beisammen haben biti pri sebi/pri pravi pameti;
seine fünf Sinne zusammenhalten biti zbran;
aus:
nicht aus dem Sinn gehen/kommen ne iti iz misli;
sich aus dem Sinn schlagen etwas izbiti si iz glave;
aus dem Sinn verlieren pozabiti (na);
bei:
bei Sinnen pri pravi (pameti);
durch:
durch den Sinn gehen/schießen prešiniti (koga);
im:
im Sinne des Paragraphen: v smislu;
im strengsten Sinne v ozkem pomenu besede;
im Sinn haben etwas imeti namen, imeti v mislih, načrtovati;
nichts im Sinn haben mit ne imeti smisla za;
in:
in den Sinn kommen priti na misel;
in jemandes
Sinn sein biti po (čigavem) okusu;
in jemandes
Sinne handeln ravnati, kot bi si bil (kdo) želel;
es will mir nicht in den Sinn gehen ne morem razumeti;
ohne:
ohne Sinn und Verstand brezglavo;
von:
von Sinnen sein biti ob pamet;
der langen Rede kurzer Sinn na kratko povedano