χραισμέω (gl. χρή, χρήσιμος) [fut. χραισμήσω, inf. χραισμησέμεν, aor. 1 χραίσμησα, aor. 2 ἔχραισμε, χραῖσμε, cj. χραίσμῃ, χραίσμωσι, inf. χραισμεῖν] 1. koristim, pomagam, τινί komu (navadno z nikalnico οὔτι nič). 2. odvračam, odbijam, τινί τι od koga kaj, branim τινά.