zatrobíti in zatróbiti -im dov.; drugo gl. trobiti (í/ȋ/ọ́ ọ́) Trobentač ~i; ~ s trobento zatrobiti kaj ~ napad; slabš. Pridite že, je zatrobil v hišo |glasno, doneče zaklical|zatrobiti na kaj ~ ~ rog, trobento zatrobiti v kaj ~ ~ rog zatrobiti komu/čemu ~ nasproti vozečemu avtomobilu
Dostopnost
Dostopnost