ȗrən urna, adj. 1) Uhr-; — 2) úrən = goden, flügge: uren ptič, Rez.-C., Kras; — 3) úrən, hurtig, rasch, flink, schnell; urno se gibati; — 4) geschmeidig, weich: urno usnje, C., jvzhŠt.; biegsam: urna šiba, C.; — urna (= prhka) zemlja, C.; (prim. ura, Mik. [Et.]). 



Vir: Slovensko-nemški slovar - Maks Pleteršnik

Komentiraj slovarski sestavek