karbonitríd -a 

a KEM. > cianid 

b MT. spojina z ogljikom in dušikom 
Angl.: carbonitride   
Nem.: Carbonitrid n, < Karbonitridn   


Glej:
karbonitridírati 
karbonitridíranje 
karbonitridírani 
karbonitridírni  



Vir: Tehniški metalurški slovar - dr. Andrej Paulin

Komentiraj slovarski sestavek